Kinderboekenschrijfster Emy Geyskens en haar man wilden heel graag kinderen maar dat ging niet vanzelf.
Na een miskraam en uiteindelijk twee extreem moeilijke, zelfs gevaarlijke, zwangerschappen heeft ze samen met Anneke Buckinx een boek geschreven over die donkere kant van de roze wolk: de Broze Wolk. Een boek vol ervaringen van mensen voor wie een kind krijgen niet vanzelfsprekend is:
“Wij hebben wel vijf jaar op onze dochter Marilou moeten wachten. Ik ben in die periode met heel veel lotgenoten in contact gekomen en ik wilde daar ooit nog eens iets mee doen. Ik had veel aan het forum De Verdwaalde Ooievaar: Is het normaal wat ik voel? Ik zocht mensen die in hetzelfde schuitje zaten. Daar heb ik Anneke leren kennen.”
Uiteindelijk werd dochter Marilou geboren en raakte Emy al snel weer zwanger:
“Daarna raakte ik al snel spontaan zwanger. Ik maakte me de rest van de zwangerschap vooral veel zorgen, vooral omdat daarna bleek dat de placenta zich had ingevreten in het litteken van de keizersnede van mijn vorige bevalling. Een placenta accreta heet dat en het komt zelden voor maar het is heel erg gevaarlijk, want de placenta laat steeds een beetje verder los en dan zou ik doodbloeden. Toen stond ik dus drie keer per week in het ziekenhuis met bloedverlies, dat was heel erg eng. Gelukkig kwam onze zoon Roan gezond ter wereld!”
Emy en Anneke besloten samen een boek te schrijven. Om andere mensen te helpen die zich voor en na de zwangerschap wel eens heel erg eenzaam voelen:
Emy: ” Niet iedereen belandt op een roze wolk of beleeft een gedroomde zwangerschap en dat is een gevoelig onderwerp. Wij hadden het er zelf ook bijna nooit over, er zit toch nog een soort schaamtegevoel aan vast. Ik heb daar huwelijken op zien stranden, mensen die in depressies raken. Daarom hebben we dit boek geschreven. we hebben een oproep gedaan om mensen hun verhalen te laten delen en daar kwamen heel veel reacties op. Logisch, want het beheerst heel erg je leven, bijvoorbeeld die behandelingen, het is niet makkelijk om aan je baas te vertellen dat je een follikelmeting hebt op woensdagochtend en dat je daar graag vrij voor wil. En soms moet je meerdere keren per week weg voor een test. We dachten dat het misschien makkelijker was om er over te lezen dan erover te spreken. Ik snap heel goed dat je het er niet met iedereen over wil hebben want er zijn ook mensen die daar heel fout op kunnen reageren. Maar juist wel met mensen die in het zelfde schuitje zitten. Dat je weet dat je niet je enige bent.”
Uit de reacties op het boek blijkt wel dat veel mensen er steun aan hebben om de ervaringen van anderen te lezen:
“Vorige week nog kregen we een mailtje van een mevrouw die ons bedankte en schreef dat ze zoveel steun en erkenning had gehad van ons boek. En dat was precies onze bedoeling, dus daar krijg ik kippenvel van.”
Wij mogen drie exemplaren van De Broze Wolk weggeven! Meedoen? Reageer op onze Facebook pagina!